Arbeiðsgevari hevur skyldu til at virka fyri, at lærlingurin lærir tey lærumálini, ið eru ásett í útbúgvingarkunngerðini og at veita umstøður, ið stuðla undir læruna og trivnaðin hjá lærlinginum.

Lærumeistarin skal læra upp og vegleiða lærlinginum í teimum førum tað er neyðugt og á tann hátt tryggja, at lærlingurin hevur fingið tann neyðuga lærdómin til at standa sveinaroyndina. Hevur lærlingurin avbjóðingar, tað verið seg fakligar ella persónligar, ið ávirka starvið, hevur lærumeistarin skyldu til at tosa við lærlingin fyri at fáa viðurskiftini í rættlag.

Ymisk viðurskiftir er nevnd í sáttmálanum millum partarnar og bæði lærumeistari og lærlingur hava skyldu til at at fylgja ásetingunum í sáttmálanum. Harumframt er setanin av lærlinginum knýtt at einum fakfelagsøki og har hevur arbeiðsgevarin skyldu til at fylgja sáttmálanum.

Yrkisútbúgvingarlógin og kunngerðin lýsa ymisk viðurskiftir, sum lærumeistarin hevur skyldu til. Lærumeistari hevur skyldu til at fylgja ásetingunum í lógarverkinum.

Til ber at lýsa eftir lærlingi áðrenn læruplássgóðkenning fyriliggur, men lærusáttmálin fær ikki gildi, fyrr enn læruplássgóðkenningin fyriliggur.

Og tilskilast má í lýsingini, at lýsingin er treytað av, at fyritøkan ella stovnurin fær læruplássgóðkenning.

Í høvuðsheitum skal læruplássið bjóða lærlingi tær týdningarmestu uppgávurnar, ið hoyra til útbúgvingina. Talan er tó altíð um eina meting, ið Yrkisnevndin ger, tá søkt verður um læruplássgóðkenning.

Yrkisnevndin kann sambært meginreglunum um góðkenning av læruplássum t.d. geva fyribils góðkenning um onkrar treytir ikki eru uppfyltar ella seta krav um útisetavirkið.

Harumframt kann atlit eisini takast til, at lærlingurin fær onkran kunnleika í skúlanum, ið hann ikki fær á læruplássinum.

Komandi lærupláss kunnu umhugsað útisetavirkið um so er, at onkur grundleggjandi førleiki manglar. Í slíkum førum er lærlingurin eitt tíðarskeið hjá øðrum læruplássið fyri at ogna sær hesar førleikar ið høvuðslæruplássið manglar.

Møguleikin fyri útsetavirkið er ásettur í reglugerðini fyri góðkenning av læruplássum.

Hesin møguleiki kann vera nýttur, um eitt lærupláss ikki í fullan mun kann bjóða lærlingi teir førleikar, ið eru ásettir í útbúgvingini. 

Tá søkt verður um góðkenning kann Yrkisnevndin seta treyt um, at ein partur av læruni fer fram á útisetavirki.

Lærupláss og lærlingar avtalað í lærusáttmálanum um lærlingur fer eitt tíðarskeið á eitt útisetavirki. 

Arbeiðsgevari kann taka eins nógvar lærlingar, sum hann hevur sveinar/yrkislærd í starvi, plus ein lærling afturat.

Hevur arbeiðsgevari 4 sølufólk í starvi kann hann sostatt taka 4 lærlingar + 1 - tilsamans 5 lærlingar.

Er talan um arbeiðsgevara, ið hevur ein svein í starvi, td. ein húsasmið, kann hann taka 1 lærling og tá hesin lærlingur er komin hálvan veg við læruni, kann hann taka ein lærling afturat. Tá kann arbeiðsgevari sostatt hava tveir lærlingar til ein svein, men tá skal annar lærlingurin verða komin meira enna hálvan veg við læruni.